Ο.Λ.Μ.Ε.
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255 Αθήνα,24/2/2011
FAX: 210 32 27 382
email: olme@otenet.gr Α.Π.: 1990
Προς :
τους ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ και τα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ της χώρας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ - ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Αγαπητές/οί κυρίες και κύριοι Δήμαρχοι
Απευθυνόμαστε σε εσάς και τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων σας, προκειμένου να μοιραστούμε σκέψεις και αγωνίες μας με αφορμή τον σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει σε εκτεταμένες συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, αλλά και τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.
Με το νέο προϋπολογισμό του 2011 οι δαπάνες για την παιδείαοδηγήθηκανσε μείωση ρεκόρ. Για πρώτη φορά το ποσοστό τους βρίσκεται κάτω από το 3% του ΑΕΠ με ταυτόχρονη μείωση σε απόλυτες τιμές.
Με τη δραστική περικοπή ακόμα και των ελάχιστων δαπανών (2,75% του ΑΕΠ), η ελληνική εκπαίδευση τίθεται ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με κριτήρια αυστηρά λογιστικά έχοντας ως επιδιωκόμενο στόχο το «φτηνό σχολείο».
Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την κρίση και εφαρμόζοντας την πολιτική του μνημονίου, επιδιώκει σαρωτικού χαρακτήρα αντιεκπαιδευτικές αλλαγές με στόχο την περικοπή των δαπανών για την εκπαίδευση. Σ’ αυτά τα πλαίσια προχωρά στην υλοποίηση εκτεταμένων συγχωνεύσεων – καταργήσεων δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων σε όλη τη χώρα. Για παράδειγμα μόνο στη Θεσσαλονίκη προωθείται η κατάργηση 5 και η συγχώνευση 41 σχολείων!
Επιπλέον το Υπουργείο Παιδείας επιμένει στην δημιουργία μεγάλων τμημάτων μαθητών θέτοντας ως όριο τους 30, υπαναχωρώντας ακόμα και από προηγούμενες εγκυκλίους (Σεπτέμβρης 2009), αλλά και δηλώσεις της σημερινής Υπουργού Παιδείας στη Βουλή (Σεπτέμβρης 2010) για 25 μαθητές ανά τμήμα + 10% όταν υπάρχει ανυπέρβλητο κτιριακό πρόβλημα.
Στο όνομα του ΔΝΤ, το σχολείο της γειτονιάς ή της κοινότητας καταργείται για να δώσει τη θέση του σε πολυπληθή, απρόσωπα και μαζικά «πολυδύναμα» σχολικά κέντρα. Είναι φανερό πως, εάν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, το σημερινό σχολείο θα γίνει παρελθόν, χιλιάδες μαθητές θα εξαναγκαστούν σε εξοντωτικές μετακινήσεις και ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα θα αυξηθεί κατακόρυφα με δραματικές συνέπειες στην ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Παράλληλα οι περικοπές στις επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών συνεχίζονται με αποτέλεσμα την οικονομική ασφυξία του δημόσιου σχολείου και την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες του.
Tο Υπουργείο Παιδείας διακηρύσσει το διάλογο και «ανεβάζει» κείμενα στο διαδίκτυο για την περίφημη «διαβούλευση». Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Η πολιτική του ηγεσίαχρησιμοποιεί προσχηματικά τη «διαβούλευση», αφού έχει προαποφασίσει τις αλλαγές που θέλει να υλοποιήσει στην εκπαίδευση. Είναι χαρακτηριστικό ότι (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) οι προϊστάμενοι καθώς και οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης αρνούνται να μας κοινοποιήσουν τις προτάσεις τους για τις καταργήσεις – συγχωνεύσεις των σχολείων!
Αγαπητές/οί κυρίες και κύριοι Δήμαρχοι,
Με δεδομένες αυτές τις αρνητικές εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης, πιστεύουμε πως πρέπει να υπάρξει συστράτευση όλων των παραγόντων και των συλλογικοτήτων των τοπικών κοινωνιών (τοπικής αυτοδιοίκησης, γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών), προκειμένου να αγωνιστούμε για:
· να ακυρώσουμε το πρόγραμμα συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολικών μονάδων που έχει σχεδιάσει το Υπουργείο Παιδείας, όχι για παιδαγωγικούς λόγους αλλά με μοναδικό κριτήριο την «εξοικονόμηση πόρων»,
· να μην δημιουργούνται τμήματα με περισσότερους από 25 μαθητές, 20 στις κατευθύνσεις του λυκείου και στη ΤΕΕ, 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια,
· να απαιτήσουμε την αύξηση της χρηματοδότησης της οργανισμών της τοπικής αυτοδιοίκησης για να ανταποκρίνονται στις λειτουργικές ανάγκες των σχολικών μονάδων της περιοχής τους,
· να επιλυθούν όλα τα ζητήματα της σχολικής στέγης με ένα πρόγραμμα γενναίας χρηματοδότησης προκειμένου να χτιστούν νέα σχολεία, αλλά και να γίνουν οι αναγκαίες παρεμβάσεις στα υπάρχοντα κτίρια,
· να απαιτήσουμε από την πολιτεία την αύξηση των δαπανών για την παιδεία τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ, ενάντια στις περικοπές που επέβαλε το μνημόνιο.
